En dan zit je midden in de politiek

En dan zit je midden in de politiek.

Vandaag las ik allerlei tweets en naar aanleiding daarvan wat artikelen op internet, en verwijzingen, en de reacties naar aanleiding daar weer van. Het klinkt misschien vaag, maar zo kan je verdwalen op internet en dat doe ik over het algemeen erg graag.

Vandaag kwam ik allerlei inbreuken op privacy tegen en privacy is een stokpaardje van me, met daaraan gekoppeld het begrip “integriteit”. Internet lijkt een uitnodiging te zijn om privacy en integriteit om zeep te helpen, en toch is niets minder waar.

Pulpmedia als de telegraaf en geenstijl en andere kranten en media getuigen van de inbreuk, maar het is en blijft mijn mening dat zij uitzonderingen zijn. Dat een ieder diep in zijn hart heus wel weet dat het grove aandachttrekkerij is als je zo over anderen durft te schrijven. Met als “durven” niet de moed hebben, maar het “in je domme en botte hersens” durven halen om zaken onder de media-aandacht te brengen waar je geen recht op hebt om te plaatsen. Geen recht omdat je niet zou willen dat zoiets jou zou overkomen, deze mensen die dat dus wel doen, denken domweg niet na.

Zij zijn misschien de eersten, die mocht het hen zelf overkomen, naar een rechter zouden stappen, die het hoogste woord voeren, als er eens iets tegen hen wordt gezegd dat over privé zaken gaat.

Het is jammer dat zij hoewel een toonzettende minderheid, juist door internet, zoveel aandacht krijgen.

Ik blijf maar steeds geloven in “the common sense” van de mens. En we moeten er dan maar boven staan, dat dit soort dingen je overkomen, roddelpraat en achterklap. Ik hoop dat ze geen koekje van eigen deeg zullen krijgen, dat dat soort dingen niet nodig is, dat zij een keer gaan nadenken, dat hoop ik.

Wat u niet wilt dat u (en uw kinderen) geschiedt, doet dat ook een ander niet.

*