Angst voor het onbekende
Kamervragen inzake halal kerstdiner
zondag 13 december 2009
Vragen van de leden Wilders, Fritsma, Graus en Bosma (PVV) aan minister Van der Laan van WWI, minister Verburg van LNV, alsmede staatssecretaris Dijksma van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
1). Heeft u kennis genomen van het artikel 'Halal kerstdiner op katholieke school in Weert’?
2). Deelt u de mening dat het enkel serveren van halalvlees tijdens het kerstdiner op een nota bene katholieke school, tekenend is voor de voortschrijdende islamisering? Zo neen, waarom niet?
3). Deelt u de mening dat moslims op een katholieke school het christelijke kerstfeest of niet mee dienen te vieren of mee dienen te vieren zonder te trachten dit feest te islamiseren? Zo neen, waarom niet?
4). Welke maatregelen bent u bereid te treffen om de dhimmitude van dit schoolbestuur een halt toe te roepen?
5). Deelt u de mening dat deze maaltijd vanwege haar halal-karakter bijdraagt aan gruwelijke dierenmishandeling als gevolg van het ritueel slachten?
* Dagblad De Limburger, 12 december 2009
Overigens http://www.limburger.nl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20091213/REGIONIEUWS03/912139985/1056
Mijn antwoorden:
Ad vraag 1.
Nou bij deze zal men kennis hebben genomen. Sterker nog alles is alweer teruggedraaid. Er was zoveel commotie over ontstaan dat de school heeft gezegd, een en ander te hebben onderschat.
Ad vraag 2.
Er wordt niet gevraagd “zo ja”. De standaard volgens de PVV is al dat “nee” antwoorden afwijkt, dit getuigt van het hanteren van een aanname.
Het heeft niet te maken met een voortschrijdende islamisering. Het heeft er mee te maken dat tegemoet werd gekomen aan de eetwensen van een groep mensen. Als ik ergens kom, ik ben vegetariër, dan wordt daar ook rekening mee gehouden. Als er iemand is die uit overtuiging geen varkensvlees eet, geen gelatine in haar eten wil, of die geen gluten of lactose eet (deze laatste twee hebben te maken met voedselallergie, is eigenlijk van een andere orde), dan mag je verwachten dat daar allemaal rekening mee gehouden wordt.
Ad vraag 3.
Nee ik ben niet die mening toegedaan, het delen van elkaars gewoontes maakt dat er meer begrip over en weer is. Aan de ene kant wenst de PVV dat men meer inburgert en vernederlandst en aan de andere kant roept men dat er niet mee gevierd mag worden of zich geheel moet neerleggen bij de meerderheid. Mensen zijn unieke individuen en zeker kinderen dien je de kans te geven hun normen en waarden te onderzoeken door hen met andere normen en waarden in contact te brengen.
Ad vraag 4.
Het woord dhimmitude is hier geheel niet aan de orde. Het is het oproepen van een begrip dat een heel andere context heeft. Het in de mond leggen van dit soort woorden bij de aanhang van de PVV, die dit woord dan wellicht vaker zullen gaan gebruiken, is het aanzetten tot gevoelens die niet aan de orde zijn in dit verhaal.
Ad vraag 5.
Als ik het opzoek, ik ben geen expert op het gebied van slachten, waarom niet? Omdat ik vegetariër ben, maar als ik dus halal slachten opzoek, dan lees ik vooral, dat het te slachten dier met respect dient te worden behandeld. Ik zie de bewijzen niet die wijzen op diermishandeling ten gevolge van rituele slachtingen.
Dhimmitude
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het begrip dhimmitude is een neologisme voor de (al dan niet vrijwillige) onderwerping van niet-moslims aan moslims.
De term dhimmitude, geïnspireerd op het al langer bestaande begrip dhimmi, is bekend geworden door de Egyptisch-joodse schrijfster Bat Ye'or.
Dhimmitude komt volgens Bat Ye'or voort uit de strijd die sommige moslims voeren: om buiten schot te blijven nemen zich bedreigd voelende niet-moslims een onderdanige houding aan en onthoudt men zich van kritiek op de islam.
Op de term 'dhimmitude' is ook weer kritiek, omdat het de negatieve zijde van de islam zou uitvergroten en een verkeerd licht zou werpen op de positie van groepen joden en christenen die al honderden jaren in islamitische landen leven.
Etymologie
Men zegt dat de term in 1982 is uitgevonden door de Libanese Maronitische militieleider en toenmalig president Bashir Gemayel, verwijzend naar de pogingen - zo zag hij dat althans - van het islamitische establishment om de grote christelijke minderheid in het land te onderwerpen. Op 14 september van dat jaar zei hij tijdens een toespraak in Dayr-Salib het volgende:
"Laten we als Libanese christenen duidelijk stellen, dat als Libanon geen christelijke staat meer mag zijn, het toch in elk geval een thuis voor christenen zal blijven (...) waar onze kerken zullen worden herbouwd op een tijd en een manier die ons goeddunkt (...) waar we kunnen leven in waardigheid zonder door wie dan ook gedwongen te worden ons geloof af te zweren zoals in de tijd van de Turken (...) We willen niet omgevormd worden tot burgers in de "dhimmitude" van anderen! Sterker, we weigeren te leven in willekeurig welke "dhimmitude"!
Gemayel werd op de dag van deze toespraak vermoord.
Volgens een andere lezing werd de term in de jaren '80 van de 20e eeuw gemunt door de van oorsprong Egyptisch Joodse historica Bat Ye’or.
In 1985 kwam het woord al voor in een boekbespreking van Prof. James E. Biechler in het Journal of Ecumenical Studies, waarbij hij het werk van Ye'or prees: "De belangrijkste bijdrage van de auteur is misschien wel haar definitie en ontwikkeling van het concept 'dhimmitude'". Ye'or populariseerde de term verder in haar boeken. Na 11 september 2001 kwam de term in veel bredere kring in gebruik, vooral bij discussies over islamisme.
