Visie op de kunst van leven 005 - Ik heb zin in de toekomst

*
Visie op de kunst van leven 005 - Ik heb zin in de toekomst

Een heerlijk zaterdagzonnetje en een broodje van Subway doen me genieten.
Ondertussen lees ik wat berichtenkoppen op internet en ik reageer op enkele. In de meeste gevallen is de berichtgeving om te lachen. Zoals wanneer ik lees dat een bepaalde groepering in Nederland zich gepakt voelt net als iedereen. Ze beginnen dus kennelijk een beetje gewoner te worden en hun plaats ergens hoog in hun bolletje, brokkelt af.
Het aan de weg timmeren of op deze manier in de aandacht komen is daarmee al minder gevaarlijk.
Gevaarlijk was het omdat ze extreem leken te zijn, racistisch, wat me deed denken aan het streven naar übermenschen. Gelukkig is dat voorbij, is dat over en zijn ze net als iedereen.
Er spreekt zoveel angst uit voorstellen om legers in te zetten in een akkefietje in een West-Europees land als Nederland. Ik hoop dat ze minder bang zullen zijn, dat ze zich niet buiten de maatschappij voelen staan.
En misschien lijkt het alsof ik de problemen niet op waarde schat, dat ik het onderschat, maar dat denk ik niet. Elke keer merk ik weer dat het meeste van de overige berichten van andere groepen goed onderbouwd en realistisch is. Ik heb zin in de toekomst, we gaan er voor.
*